การเปลี่ยนแปลงเปลือกโลก
ตามทฤษฎี “วัฏจักรของการกัดกร่อน” ของ วิลเลียม มอร์ริส เดวิส
หลังจากเปลือกโลกยกตัวขึ้นก็เกิดขบวนการกัดเซาะของน้ำมีพัฒนาการแบ่งเป็น 3 ช่วงอายุคือ
ช่วงอายุน้อย เปลือกโลกที่ยกตัวขึ้นถูกแม่น้ำกัดเซาะเป็นหุบเขาลึก
ช่วงเติบโตเต็มที่ หุบเขาถูกกัดเซาะแผ่กว้าง
ช่วงอายุมาก หุบเขากลายเป็นที่ราบแผ่กว้าง
ด้านล่างที่เป็นหินเนื้ออ่อน น้ำกัดเซาะทางด้านข้าง
เกิดทางเดินน้ำลักษณะโค้งตวัด
ส่วนที่โค้งมาก เกิดทางน้ำไหลลัดทางเดิน ส่วนที่เหลือเป็นน้ำขังจากโค้งตวัดเกิดเป็นทะเลสาบรูปแอก
ตอนปลายของทางน้ำไหลลงสู่ทะเล เกิดการตกตะกอนที่น้ำพัดพามาทับถม เรียกดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ